Ένας δάσκαλος και μια δασκάλα, ειδικά της προσχολικής ή της Δημοτικής εκπαίδευσης, πάντα αναρρωτιούνται: “Μπορώ να αγγίξω την ψυχή των παιδιών; Μπορώ να συμβάλλω στη ζωή του πέρα από τις γνώσεις και τη μάθηση; Αξίζει να καταθέτω τόσο έντονα κομμάτι της ψυχής μου;”
Και είναι κάποιες στιγμές όπως αυτή, που έρχονται να σε επιβραβεύσουν και να σε συγκινήσουν. Να σου αποδείξουν ότι πράγματι ο δάσκαλος αγγίζει την ψυχή του παιδιού, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Έτσι, εχτές λάβαμε στη σελίδα μας ένα μήνυμα που δεν περιμέναμε. Μήνυμα από μία μαθήτρια που είχε ο κ. Κώστας 34 χρόνια πριν.
Είναι τόσο σημαντικό να έχεις τέτοιες ευκαιρίες να συνειδητοποιείς πόσο αξίζει η δουλειά που κάνεις και πόσο άγγιξες τις ψυχές των παιδιών.!.
Με βαθιά συγκίνηση την ευχαριστούμε!
Ας το μοιραστούμε...
Η χαρά και η συγκίνηση που απορρέει από αυτή την επικοινωνία μας είναι πολλή μεγάλη για μένα!
Χαρά, γιατί βλέπω πως ο αγαπημένος μου δάσκαλος είναι καλά και έχει κάνει σπουδαία πράγματα στη ζωή του! Καταρχάς, μια υπέροχη οικογένεια με πλούσια συναισθήματα και αξίες, και έπειτα μια “επιχείρηση” – στολίδι για το μέλλον και την ελπίδα μας, τα παιδιά μας! Συγχωρέστε με για τον όρο “επιχείρηση”, καταλαβαίνω ότι δεν σας αντιπροσωπεύει καθώς φαίνεται να γίνεται τόσο καλή δουλειά, με τόση αγάπη από όλους εσάς, που μάλλον ο όρος “οικογένεια” είναι καταλληλότερος για να περιγράψει τη δουλειά σας. Ξέρετε, διάβασα τα πάντα για τον δικό σας “Μικρό Πρίγκιπα” και ήδη τον έχω αγαπήσει! Φυσικά και συναινώ στη δημοσιοποίηση οποιουδήποτε μέρους της επικοινωνίας μας. Και επώνυμα. Θα ήταν τιμή μου!
Νωρίτερα σας μίλησα και για συγκίνηση! Ξέρετε, κατέχετε ένα εξαιρετικό μέρος στην δική μου καρδιά, στην ψυχή μου και στις παιδικές μου αναμνήσεις! Παλεύατε κυριολεκτικά να μας μάθετε εκτός από γράμματα, και όλα τα άλλα πολύτιμα πράγματα της ζωής. Με δικούς σας πόρους, χωρίς καμία βοήθεια. Με πολύ μεράκι και πολλή προσωπική δουλειά, εκτός ωραρίου, έξω από την σχολική αίθουσα. Εποχές που με την παιδεία δεν ασχολιόταν ουσιαστικά κάνεις.
Νιώθω ειλικρινά πολύ τυχερή που υπήρξα ένα από τα παιδιά σας!
Και τώρα, που έχω γίνει και εγώ μητέρα, όλα αυτά τα εκτιμώ ακόμα περισσότερο!
Θέλω να σας πω κάτι και για τη σύζυγό σας όμως. Θυμάμαι ακόμα την ηρεμία και την γαλήνη στην έκφρασή της! Υπέροχη, καλοσυνάτη! Σχεδόν την αναγνώρισα μόλις την είδα στη σελίδα σας.
Διαβάστε ολόκληρη την επιστολή εδώ...
Καλησπέρα σας.
Μέσω μιας κοινής μας γνωστής διάβασα για το νηπιαγωγείο σας και πήρα το θάρρος να επικοινωνήσω μαζί σας γιατί… νομίζω πως ήμουν μαθήτρια σας.
Θυμάμαι λοιπόν, γύρω στο έτος 1985, στο 26ο Δημοτικό Σχολείο Αιγάλεω, έναν εξαιρετικό δάσκαλο, τον κο Κώστα Φραγκάκη από την Χίο που μας έκανε μάθημα για 3 συνεχόμενα έτη. Μέσα σε αυτά τα χρόνια παντρεύτηκε την καλή του, την Κα Γιώτα.
Ταιριάζουν όλα τόσο πολύ με τις πληροφορίες που γράφετε στο νηπιαγωγείο σας. Ακόμα και η όψη της κα Φραγκάκη θαρρώ πως μου θυμίζει τη νεαρή τότε γυναίκα του δασκάλου μας που τόσο πολύ αγαπούσαμε και θαυμάζαμε!
Με πολλή συγκίνηση λοιπόν τόλμησα να επικοινωνήσω μαζί σας για να σας πω πως πάντα σας θυμόμαστε με νοσταλγία!
Αν κάνω λάθος, σας ζητώ χίλια συγνώμη για την ενόχληση.
Να είστε καλά!
[…]
Κύριε Κώστα καλησπέρα!
Χαίρομαι τόσο πολύ που καταφέραμε να “συναντηθούμε” έστω και διαδικτυακά μετά από τόσα χρόνια.
Και με κάποιους από τους παλιούς συμμαθητές διαδικτυακά μιλάμε πλέον και πάντα αναφερόμαστε σε εσάς με πολλή αγάπη και νοσταλγία. Συζητάμε για τις ωραίες γιορτές που μας διοργανώνατε με πολλή προσωπική σας δουλειά, την αγάπη σας για το ακορντεόν, την χορωδία που μας είχατε φτιαξει. Μέχρι πολύ πρόσφατα είχα τις φωτοτυπίες που μας μοιράζατε με τους χειρόγραφους στίχους των τραγουδιών και τις ευχητήριες κάρτες σας.
Πολλές οι αναμνήσεις, όλων των συμμαθητών μου, από τα χρόνια που μοιραστήκαμε! Όλο αυτό το ενδιαφέρον σας προς εμάς, που αν και μικρά παιδιά, το εισπράτταμε και το θυμόμαστε ακόμα!
Ήθελα πολύ να διαβάζατε τα σχόλια στο συνημμένο που σας έστειλα πριν, για να δείτε πως έχετε χαραχτεί στις μνήμες όλων μας. Έψαξα, τα βρήκα και τα φωτογράφησα σαν στιγμιότυπα οθόνης για να σας τα στείλω.
Το πώς σας “ανακάλυψα” είναι απίστευτο… Στο παρελθόν είχαμε συνεργαστεί με την κα Λήδα Μιχαηλίδου, η οποία μας είχε βοηθήσει πολύ με τις συμβουλές της και την εκτιμώ αφάνταστα!
Σήμερα λοιπόν βρήκα τυχαία την σελίδα της στο facebook. Το χάρηκα τόσο πολύ, που διάβασα τα πάντα με πολύ προσοχή και ενδιαφέρον. Είδα αρκετές αναρτήσεις της εκεί για τον “Μικρό Πρίγκηπα” για διάφορα ωραία πράγματα που κάνετε μαζί. Ένα από αυτά ήταν και ένα σεμινάριο που διοργανώσατε με ομιλίτρια την κα Λήδα σε συνδυασμό με την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας σας. Αυτή η πρόσκληση είχε υπογραφή “ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΙ ΓΙΩΤΑ ΦΡΑΓΚΑΚΗ” .
Στάθηκα στο όνομα, χαμογέλασα και θυμήθηκα εσάς και την αγαπημένη σας κα Γιώτα. Μετά μπήκα στη σελίδα του Μικρού Πρίγκηπα, διάβασα τις πληροφορίες της σελίδας, και αρκετά κομμάτια ταίριαζαν με τις αναμνήσεις μου. Δεν σας κρύβω ότι έγραψα και έσβησα πολλές φορές το πρώτο μήνυμα μέχρι να αποφασίσω να σας το στηλω.
” Και αν κάνω λάθος; Και αν είναι όλα απλώς συμπτώσεις; ”
Η αλήθεια είναι πάντως πως η χαρά που θα μου έδινε το ενδεχόμενο να σας βρω μετά από τόσα χρόνια και να μάθω νέα σας, νίκησε τους δισταγμούς μου. Ελπίζω ειλικρινά να μην σας ενόχλησα.
Θα ήθελα να πείτε στην κα Γιώτα ότι παραμένει το ίδιο γλυκιά με τότε! Παρακολούθησα την αφήγηση του παραμυθιού που έκανε για την γιορτή της μητέρας. Μαγεύτηκα! Έτσι είπα καληνύχτα στα παιδιά μου σήμερα!
Εύχομαι να είστε πάντα καλά!
Θα χαρώ πολύ να μάθω νέα σας!
[…]
Η χαρά και η συγκίνηση που απορρέει από αυτή την επικοινωνία μας είναι πολλή μεγάλη για μένα!
Χαρά, γιατί βλέπω πως ο αγαπημένος μου δάσκαλος είναι καλά και έχει κάνει σπουδαία πράγματα στη ζωή του! Καταρχάς, μια υπέροχη οικογένεια με πλούσια συναισθήματα και αξίες, και έπειτα μια “επιχείρηση” – στολίδι για το μέλλον και την ελπίδα μας, τα παιδιά μας! Συγχωρέστε με για τον όρο “επιχείρηση”, καταλαβαίνω ότι δεν σας αντιπροσωπεύει καθώς φαίνεται να γίνεται τόσο καλή δουλειά, με τόση αγάπη από όλους εσάς, που μάλλον ο όρος “οικογένεια” είναι καταλληλότερος για να περιγράψει τη δουλειά σας. Ξέρετε, διάβασα τα πάντα για τον δικό σας “Μικρό Πρίγκιπα” και ήδη τον έχω αγαπήσει! Φυσικά και συναινώ στη δημοσιοποίηση οποιουδήποτε μέρους της επικοινωνίας μας. Και επώνυμα. Θα ήταν τιμή μου!
Νωρίτερα σας μίλησα και για συγκίνηση! Ξέρετε, κατέχετε ένα εξαιρετικό μέρος στην δική μου καρδιά, στην ψυχή μου και στις παιδικές μου αναμνήσεις! Παλεύατε κυριολεκτικά να μας μάθετε εκτός από γράμματα, και όλα τα άλλα πολύτιμα πράγματα της ζωής. Με δικούς σας πόρους, χωρίς καμία βοήθεια. Με πολύ μεράκι και πολλή προσωπική δουλειά, εκτός ωραρίου, έξω από την σχολική αίθουσα. Εποχές που με την παιδεία δεν ασχολιόταν ουσιαστικά κάνεις.
Νιώθω ειλικρινά πολύ τυχερή που υπήρξα ένα από τα παιδιά σας!
Και τώρα, που έχω γίνει και εγώ μητέρα, όλα αυτά τα εκτιμώ ακόμα περισσότερο!
Θέλω να σας πω κάτι και για τη σύζυγό σας όμως. Θυμάμαι ακόμα την ηρεμία και την γαλήνη στην έκφρασή της! Υπέροχη, καλοσυνάτη! Σχεδόν την αναγνώρισα μόλις την είδα στη σελίδα σας.
Όταν με το καλό ξεπεράσουμε το νέο πρόβλημα που έχει εισβάλει στις ζωές όλων μας (στον κορωνοϊο αναφέρομαι), θα ήταν ιδιαίτερη τιμή και χαρά να σας βλέπαμε όλους από κοντά. Θα φροντίσω να συγκεντρώσω όσους περισσότερους από τους συμμαθητές καταφέρω και θα ήθελα πολύ να συναντηθούμε, αν δεν έχετε αντίρρηση.
Να έχετε υγεία, χαρά και γαλήνη στη ζωή σας!
Χρυσούλα Χατζίνα